Verhalen

Wandelen met schoonzus en zwager!

Vanmorgen hadden we rond 11.00 uur afgesproken met Jan en Annet in Ekshärad (gemeente Hagfors). Vroeger zijn we hier wel eens geweest met de kinderen. Toen bezochten we het roofdierencentrum, met zowel binnen als buitenactiviteiten over de vier grootste roofdieren van Zweden: Beer, Wolf, Lynx en Veelvraat. Ook staat er in Ekshärad een hele bijzondere kerk. Nu stond er op het programma een wandeling uit het boekje “wandelen in Värmland”.

Allereerst hebben we koffie gedronken met een heerlijke wafel bij Moccacino (http://www.visitvarmland.se/sv/ata/moccacino-cafe-bistro-34393). Een prima start voor een lange wandeling, “de drie toppen”. Volgens het route boekje zou de wandeling 9,5 km zijn, circa 3 uur wandelen. Op het informatiebord stond echter dat de wandeling ruim 11 km zou zijn, er was ook een kortere van 7 km. Uiteraard hebben wij gekozen voor de eerste! Via de app Strava op de mobiele telefoon wordt elke stap goed bijgehouden!

Het weer werkte goed mee, ruim 20 graden en heerlijk zonnig. De route was goed aangegeven, al was op sommige plaatsen de blauwe markering verdwenen door bomenkap, verdwalen was niet mogelijk. Vooral de beklimming van de 2^e top was erg mooi met een prachtig uitzicht! Onderweg geen mede wandelaars tegengekomen.  Na 3,5 uur en bijna 12 km waren we weer terug bij de auto. Ondanks dat het een zware tocht was qua kilometers en tijd, was het zeer de moeite waard. Af en toe prachtige vergezichten over de Klarälven.

We zijn de wandeling geëindigd zoals we ook zijn begonnen op het terra van Moccacino, dit keer een heerlijke warme chocolademelk. Al met al een prachtige dag, ik voel het wel aan mijn benen dat ik een aardige wandeling heb gemaakt!

Jan en Annet blijven nog tot woensdag in Torsby, daarna vertrekken ze naar Göteborg waar ze nog een paar dagen blijven. Morgen is het zondag, volgens de voorspellingen wordt het een regenachtige dag.

Zomervakantie 2017 in Molkom

Gisteren zijn we, voor een vakantie van drie weken, op weg gegaan richting Molkom. De eerste 10 dagen met ons tweeën en de hond, daarna komen onze dochters en mijn ouders voor een week. Zij vliegen vanaf Eelde naar Kopenhagen en vervolgens naar Orebro. In de auto o.a. een tas met boeken, ik ben net jarig geweest en heb boekenbonnen gekregen. Ook heb ik op mijn e reader veel nieuwe boeken staan, ik kan dus een tijd vooruit! Ik mag graag lezen, maar in de vakantie lees ik vaak in twee dagen een boek uit.

’s Morgens stapten we tegen 8.30 uur in de auto. Voor de overnachting heb ik een bed & breakfast geboekt op de site dogsincluded (www.dogsincluded.nl). Wij hebben overnacht bij Björnlokan Bed & Breakfast, dit ligt bij Ängelholm op ruim 700 km rijden vanaf Groningen. Vorige jaren reserveerden we altijd een stuga op een camping. De laatste keer is dit echter slecht bevallen, het was er echt smerig (vooral de bedden, bah). Deze B&B was uitstekend. Schone, frisse kamer met badkamer. De hond mocht ’s morgens niet mee naar de ontbijtzaal. Echter, wij kregen een groot dienblad mee met koffie, jus d orange en lekkere broodjes. Aangezien het mooi weer was hebben wij op het terrasje dat bij onze kamer hoort gegeten.

Na het ontbijt fris en fruitig op weg gegaan voor de 2^e etappe naar Molkom, waar we rond een uur of twee aankwamen. De tuin was één grote wildernis, dat wordt nog een hele klus. Na een snelle inspectie door het huis, alles lijkt te functioneren, eerst de auto leeg gehaald. Koffers uitgepakt en de koelkast gevuld (we waren gelijk langs de Konsum gegaan).

Jan en Annet zijn nu in Torsby. Voor as zaterdag hebben wij bij Eksharad afgesproken om te wandelen. De weersvoorspelling is goed, het lijkt ideaal wandel weer te worden!

Wandelen in Torsberget

Gisteren dan eindelijk de wandeling gelopen die ik had uitgezocht voor deze week. Met de auto zijn we via Mölnbacka naar natuurreservaat Torsberget gegaan. We hadden al gelezen dat er geen uitgezette wandelroutes waren, op de kaart was echter wel een wandelpad aangegeven. De kaart is zo nauwkeurig, dat er was aangegeven dat er na drie huizen een afslag naar rechts zou komen. Deze afslag was ook gelijk het wandelpad. De auto kan hier ook staan.

Het wandelpad ging zo’n beetje in één rechte lijn omhoog, via gladde stenen. Extra glad omdat er op sommige plekken nog sneeuw lag. Het groei en bloei seizoen moet hier nog beginnen, veel flora was er niet te zien. Wel zagen we een handvol bloeiende bloemetjes, het voorjaar komt er echt aan.

Onderweg naar de top van Torsberget zien we vele sporen van elanden, vers in de sneeuw. De wandeling is goed te doen, maar aangezien het flink klimmen is, niet voor buggy’s en dergelijke.Op de top aangekomen zoekt Cor een uitzichtpunt voor een mooie foto over het meer Vastrå Örten. Lopende terug naar de auto blijkt dat afdalen lastiger is dan klimmen, af en toe is het flink glibberen over de gladde stenen. Nora heeft daar geen last van en rent voor ons uit.Ruim een uur en 3,2 kilometer later, zijn we weer terug bij de auto. Was het een mooie wandeling? Jawel, maar niet spectaculair. De wandeling die we in de herfst hebben gemaakt, Torrakberget (ligt aan de overkant van het Vastrå Örten), vond ik mooier.

Elanden

We besluiten om via Forshaga terug te rijden. Onderweg zien we 2 jonge elanden voor ons op de weg, ondanks dat ik alletijd had om foto’s te maken is er maar één gelukt……. Rond deze tijd van het jaar worden de kalfjes geboren en verstoten de moeders hun jongen van het jaar daarvoor. Deze één jarigen dwalen dan rond en veroorzaken vaak de crashes met auto’s.

Aan het eind van de dag een heerlijke pizza opgehaald bij Lilla Huset in Molkom (aan de weg van Karlstad naar Filipstad route 63). Een echte aanrader.

Vandaag opnieuw een zonnige dag, maar door de koude wind voelde het niet zo fijn aan als de dagen hiervoor. Na de koffie gelijk aan de slag gegaan met de laatste steentjes. Ruim een uur later waren we klaar, met als resultaat een mooie oprit naast ons huis! Achteraf gezien viel het werk mee, al hebben we in totaal 3200 kg steentjes verwerkt. Tegen alle verwachtingen in geen spierpijn of rugklachten! Gelukkig is deze klus geklaard!

Filipstad

Vanmiddag in de auto gestapt naar Filipstad. Hier is een grote ICA met een uitgebreid assortiment. Zweden staat niet bekend om het verse groente aanbod. Deze ICA heeft echter aardig wat keuze. Vanmiddag hebben wij spruitjes meegenomen, aardappeltjes en een peper biefstukje.

Ook verkopen ze hier muizengif. De afgelopen maanden is onze voorraad gif geheel verorberd door de muizenkolonie. Ondanks dat het nu voorjaar is/wordt, leggen we toch nog schoteltjes gif neer als we weggaan. Is dat niet zielig? Tja het is niet de meest diervriendelijke methode, mocht je hier al van kunnen spreken als je een dier doodt. Maar je wilt niet weten wat een muis voor schade kan aanrichten, ze vreten werkelijk alles.

Filipstad is geen mooie stad, het is te zien dat het in één van de armste gebieden van Zweden ligt. Het centrum stelt niet veel voor, het ziet er somber uit. Wel is er een mooie, door Nederlanders beheerde camping, http://www.munkeberg.com/   In de zomer organiseren ze hier de jaarlijkse Loppis, altijd leuk om even heen te gaan.

Filipstad kommun heeft meer te bieden, zoals zilvermijnen bij Nykroppa  en het natuurgebied Brattforsheden. Daarover in een volgend blog meer.

Bij de ICA vanmiddag amandelmeel gekocht om iets lekkers voor bij de koffie te bakken, dat is gelukt (Janneke Philippi, 70 appeltaart recepten)! Ik heb gekozen voor een koolhydraatarme variant met appel en abrikozen crème. Smaakte prima, ook deze klus is geklaard!

Vannacht vroor het nog 7 graden. Vanmorgen scheen echter weer de zon en was het heerlijk om buiten te zijn. Voordat we met de oprit bezig zouden gaan besloten we eerst een eind te gaan wandelen in de omgeving van ons huis.

Teruggekeerde kraanvogels

Het was prachtig om te lopen in de bossen, ondanks dat er op sommige plekken nog best veel sneeuw lag was het goed te doen. We zagen dat de kraanvogels weer uit het Zuiden zijn teruggekeerd, Cor maakte een mooie foto van een mannetje. Ook de zwanen waren al bezig met het maken van nesten.

De wandeling die wij hebben gemaakt hebben wij vaker gelopen, in totaal zo’n 8 kilometer. Op het kaartje staat de route in het rood aangegeven. We hebben regelmatig elanden op deze route gezien, vandaag echter niet. Ze schijnen nu nog dieper in de bossen te zijn. In mei als de kalfjes worden geboren komen ze dichter bij de bewoonde wereld.

Na de lunch zijn we weer aan de slag gegaan met de oprit. Gisteren hebben we anderhalve zak leeg geschept, vanmiddag nog twee. Morgen nog ruim een halve te gaan. Het ziet er mooi uit, als het klaar is zal ik een foto plaatsen.

Op Goede Vrijdag zijn we vertrokken naar Zweden. Eerst een tussenstop in Scheemda om bij mijn schoonouders de grasmachine op te halen. Na intensief gebruik was het tijd voor een revisie, als het goed is kan de grasmachine weer jaren mee.

Ondanks het feit dat onze Oosterburen paasvakantie hebben was het opvallend rustig op de snelweg. Wel was er op de A1 bij Oyten aan de andere kant een zeer ernstig ongeluk gebeurd. Hierdoor was  de snelweg een groot gedeelte van de middag afgesloten, met ruim 12 kilometer file tot gevolg.

Bij de incheck balie in Kiel was politie aanwezig, de maatregelen als gevolg van de laatste aanslagen in Londen en Stockholm waren goed zichtbaar. Ook op de nachtboot waren de regels strenger. Zo mochten we de volgende ochtend pas naar het autodek toen de boot stil lag aan wal. Ook waren er strengere paspoortcontroles en liep er een politiehond rondom de auto’s te snuffelen.

Ondanks deze controles reden we net als anders rond 9.30 uur richting Lindfors. De rit ging voorspoedig en na een tussenstop bij de COOP in Molkom arriveerden we om 13.30 uur in Lindfors. In een wit Lindfors wel te verstaan, want op Goede Vrijdag had het gesneeuwd en er lag zeker zo’n 10 cm verse sneeuw. De steentjes waren ook geleverd, op de oprit stonden 4 grote zakken met steentjes, héél veel steentjes.

Tijdens onze afwezigheid hadden de muizen zich te goed gedaan in de keuken. Bijna overal lagen muizenkeutels. Gelukkig niet in de kasten, maar wel op de tafel, vensterbank, fornuis en aanrecht. Daarom maar begonnen met een schoonmaakactie in de keuken. Na een tijdje zag het er weer schoon uit en rook het lekker fris.

De weersvoorspelling geven aan dat het de rest van de week droog en zonnig wordt. Daarom hebben wij toch zaterdagmiddag de oprit sneeuw vrij gemaakt. Zodat we de steentjes daar in elk geval kwijt kunnen. Zover is het echter nog niet, de kruiwagen heeft een lekke band. Cor gaat morgen eerst kijken of dit nog te herstellen is, of dat er een andere moet komen.

Vandaag is het 1^e Paasdag, wat schetst onze verbazing, toen we wakker werden sneeuwde het en scheen de zon! Het zag er prachtig uit en Nora was helemaal door het dolle heen. Cor heeft inmiddels de kruiwagen uit de schuur gehaald, het is de bedoeling om morgen te beginnen met het verspreiden van de steentjes.

Inmiddels is het 13 jaar geleden dat we ons huis gekocht hebben. In februari 2004, Cor moest voor het werk in Karlstad zijn, hebben we de woning met de verkopende makelaar bezichtigd. De woning stond te koop op een site van een makelaar in Molkom. De foto’s spraken ons aan en via de mail was een bezichtigings afspraak zo gemaakt.

Het was er nog steeds volop winter,  we konden niet bij de schuren komen vanwege de opeenhoping van sneeuw. In het huis zelf hadden de buren een elektrisch kacheltje aangezet zodat het enigszins aangenaam was. We waren direct weg van het huis, ondanks de aanwezigheid van veel spullen. In Zweden koop je een huis inclusief meubels, witgoed, enz. Al konden we door al het sneeuw niet veel zien van de tuin en omgeving, we wisten al gelijk dat dit huis het moest worden. Pinksteren 2004 hebben we de akte ondertekend en zijn we voor het eerst met de kinderen een week in Molkom geweest.

Naast de keuken loopt de oprit, zo kun je met de auto achter het huis komen. De oprit bestond voornamelijk uit grind/steentjes. De laatste jaren waren de steentjes verdwenen, “vergroeid” met het gras. De sporen zijn dusdanig diep geworden dat het steeds lastiger word om met de auto achter het huis te komen.

Afgelopen herfst kwamen we op het idee om in de buurt te kijken naar een bedrijf waar we nieuwe steentjes kunnen kopen. Thuis heeft Cor op internet gezocht en kwam hij uit bij Snabbgrus.se hier kun je online je bestelling plaatsen en wordt het bij huis afgeleverd. Het is de bedoeling om de steentjes vrijdag voordat wij aankomen te laten bezorgen. Wij hebben dan vijf dagen de tijd hebben om te zorgen dat ze verspreid over de oprit komen te liggen. Het zal een hele klus worden, Cor heeft berekend dat we ongeveer 3m³ nodig hebben. Er zijn steentjes in vele verschillende afmetingen, Makadam 11-16 moet het bij ons worden.

Paasvakantie voorpret

Nu het eindelijk een droge dag is, de zon schijnt, lijkt het weer een beetje voorjaar te worden. Over een paar weken gaan we dan ook weer naar Zweden, de overtocht van Kiel naar Goteborg en vica versa is inmiddels geboekt.  Ik kijk er naar uit om weer te gaan wandelen in de bossen van Värmland.

Als we in april aankomen is het bijna een half jaar geleden dat we voor het laatst in Molkom waren.  Een lange tijd, meestal gaan Cor en Martin in februari ook een weekje heen. Door omstandigheden is dat er dit jaar niet van gekomen.  Cor en ik gaan altijd met eigen auto naar Zweden. Onze kinderen daarentegen zijn al een paar keer met het vliegtuig gekomen. Een paar keer van Schiphol naar Stockholm en de laatste keer van Schiphol naar Oslo. Deze zomer is het de bedoeling dat ze vanaf Eelde naar Orebro vliegen, met een tussenlanding in Kopenhagen. Vanuit Orebro is het ongeveeer 45 minuten met de auto, dat scheelt nogal met Oslo of Stockholm.

Zoals eerder al gezegd, gaan wij deze keer met de nachtboot van Kiel naar Goteborg. Dit scheelt ruim 600 kilometer over de wegen van Denemarken en Zweden! Qua kosten scheelt het niet zo heel veel. Als we met de auto gaan, nemen we meestal de overtocht van Puttgarden naar Rodby en de tolbrug tussen Kopenhagen en Malmo. Deze brug is vooral bekend door “The Bridge”, een verfilmde Scandinavische thriller en waar inmiddels 3 series van gemaakt zijn.

Ter voorbereiding op onze week in april heb ik 2 wandelkaarten gekocht bij de reisboekwinkel De Zwerver in Groningen. Dit zijn zeer gedetailleerde kaarten. Ik heb gekozen voor kaartnummer 600, het gebied rondom Kristinehamn en nummer 613 rondom Sunne. Voordat we weggaan wil ik uit één deze gebieden een wandeling uitzoeken die we in onze eerst volgende vakantie kunnen gaan lopen.